یکی از عوامل عدم موفقیت و شکست درمان ایمپلنت، حساسیت به ایمپلنت دندان است. در حال حاضر ایمپلنت دندان معمولی و دیجیتال در بسیاری از کلینیک‌های تخصصی دندانپزشکی از جمله کلینیک دندانپزشکی دکتر هومن پاک نیت ارائه می‌شود و افراد زیادی توانسته‌اند با تکیه بر این روش جای خالی دندان‌های از دست رفته خود را پر کنند.
ایمپلنت دندان اگر چه که مزایای زیادی دارد، اما نمی‌توان از معایب احتمالی آن چشم‌پوشی کرد. حساسیت به ایمپلنت دندان از جمله معایب نادر اما خطرناک این روش است که در ادامه راجع به آن توضیح خواهیم داد. با ما تا انتهای این مطلب همراه بمانید.
درصد بروز حساسیت به ایمپلنت چقدر است؟
حساسیت به ایمپلنت دندان، در واقع حساسیت به پایه ایمپلنت است. ایمپلنت دندان از سه بخش پایه، اباتمنت و روکش تشکیل می‌شود. پایه بخشی است که از طریق ایجاد سوراخ در لثه، درون استخوان فک قرار می‌گیرد. بنابراین این قطعه در صورت ناسازگاری با بافت دهان منجر به بروز حساسیت ایمپلنت دندان می‌شود.
جنس پایه ایمپلنت اغلب از تیتانیوم یا ترکیب تیتانیوم با زیرکونیوم است. میزان بروز حساسیت به ایمپلنت کمتر از ۱ درصد تخمین زده می‌شود و عارضه‌ای بسیار نادر است.
دلایل بروز حساسیت به ایمپلنت دندان
به این ترتیب دانستیم که حساسیت به ایمپلنت دندان تنها در تعداد کمی از افراد اتفاق می‌افتد. حتما برای شما این سوال ایجاد شده که دلیل بروز حساسیت چیست؟ چه چیزهایی باعث بروز حساسیت به کاشت ایمپلنت می‌شوند؟
زمانی که می‌گوییم فردی به ایمپلنت دندان حساسیت داده است، یعنی سیستم ایمنی بدن فرد پایه ایمپلنت را دشمن انگاشته و به آن حمله می‌کند. همچنین باید بدانید که سطح پایه ایمپلنت با یک لایه اکسد غیرفعال پوشیده شده که درصد واکنش‌های حساسیتی را به صفر می‌رساند. در صورتی که این لایه آسیب ببیند و دچار شکستگی شود، یون‌ها آزاد شده و با پروتئین‌های بدن کمپلکس تشکیل می‌دهند. به این ترتیب شاهد بروز واکنش آلرژیک به ایمپلنت دندان خواهیم بود.
این عارضه معمولا به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:
- نصب نادرست و غیراصولی پایه ایمپلنت
- بروز عفونت در حین کاشت ایمپلنت
- آسیب دیدگی و شکستگی پایه ایمپلنت در حین نصب
- وجود عفونت فعال در محل کاشت ایمپلنت
- تجمع بزاق دهان در اطراف پایه ایمپلنت
- حساسیت به مواد الاستیکی
- تراکم بالای ایمپلنت دندان
- فشار بیش از حد به ایمپلنت
- گیرافتادن مواد غذایی در محل ایمپلنت
- آسیب عصبی یا بافتی در حین نصب ایمپلنت
- اتصال ناموفق ایمپلنت به استخوان فک
- استفاده از سمان بیش از حد
- ابتلا به بیماری‌های نقص سیستم ایمنی
حساسیت به ایمپلنت چه علائمی دارد؟
حساسیت به کاشت ایمپلنت می‌تواند علائم زیر را به همراه داشته باشد:
- درد شدید و ناراحت کننده
- شل شدن و افتادن پایه ایمپلنت
- قرمزی و التهاب لثه
- تورم لثه
- عقب رفتن لثه
- مشکل در جویدن و غذاخوردن
- خروج ترشحات چرک آلود
- نکروز در اطراف ایمپلنت
- اگزما
- بثورات پوستی
- کهیر روی لثه
- واکنش‌های سمی در دیگر اندام‌ها مثل سمیت تنفسی
- تحلیل رفتن استخوان فک
- سندروم ناخن زرد
اگر بعد از نصب ایمپلنت دندان یکی یا چندتا از علائم بالا را تجربه کردید، فورا با دندانپزشک خود تماس گرفته و علائم خود را برای او شرح دهید. واکنش حساسیتی به ایمپلنت دندان اگر چه بسیار نادر است، اما بسیار خطرناک بوده و نیاز به درمان فوری دارد.
درمان حساسیت به ایمپلنت
در مواقعی که کاشت ایمپلنت دندان به دلیل بروز حساسیت در فرد با شکست مواجه شده است، دندانپزشک در وهله اول ایمپلنت را از فک خارج کرده و با تجویز داروهای آنتی‌بیوتیک عفونت و التهاب را کنترل می‌کند.
درمان حساسیت به ایمپلنت بسته به دلیل بروز آن متفاوت است. برای مثال اگر آلرژی به تیتانیوم منجر به حساسیت به ایمپلنت شده باشد، باید ایمپلنت دندان فاقد تیتانیوم برای فرد نصب شود.
ایمپلنت‌هایی از جنس فلز زیرکونیا وجود دارد که در عین دوام و استحکام بالا، کاملا زیست سازگار بوده و منجر به بروز واکنش‌های آلرژیک نمی‌شوند. همچنین در برخی موارد که فرد کلا به ترکیبات فلزی حساسیت دارد، دندانپزشک ایمپلنت‌های سرامیکی در ترکیب با اکسید زیرکونیوم را توصیه می‌کند.
علاوه بر این گاهی علت بروز ناسازگاری در کاشت ایمپلنت، استفاده از ایمپلنت‌های بی‌کیفیت و درجه دو است. ایمپلنت درجه یک تماما از جنس تیتانیوم بوده و احتمال حساسیت به آن کمتر از ۱ درصد است. این در حالی است که برخی از ایمپلنت‌های دندانی برندهای ناشناخته و غیرمعتبر ناخالصی دارند و در ترکیب آن‌ها فلز نیکل وجود دارد. نیکل موجود در ایمپلنت می‌تواند موجب بروز حساسیت در فرد شود.
توصیه می‌کنیم برای کاشت ایمپلنت تنها به مراکز معتبر و با تجربه مراجعه کنید. مراجعه به کلینیک‌های معتبر باعث افزایش اطمینان خاطر شما شده و ریسک بروز عوارضی چون حساسیت را به شدت کاهش می‌دهد. شما همچنین می‌توانید کاشت ایمپلنت دندان خود را با خیالی آسوده با بهترین متریال و تجهیزات روز دنیا در کلینیک دندانپزشکی دکتر هومن پاک نیت انجام دهید.
آیا حساسیت به ایمپلنت دندان قابل تشخیص است؟
برخی از افراد ریسک بالاتری نسبت به حساسیت به فلزات دارند. این دسته از افراد می‌توانند با مشورت دندانپزشک خود قبل از درمان تست‌های حساسیت فلزات را انجام دهند. برای بررسی حساسیت به ایمپلنت تست‌های گوناگونی چون پچ پوستی و تست MELISA وجود دارد.
تست پچ پوستی اولین مرحله برای تشخیص حساسیت به ایمپلنت است. سپس در مرحله بعد و برای اطمینان بیشتر، دندانپزشک انجام تست آزمایشگاهی MELISA را توصیه می‌کند. تست MELISA که مخفف عبارت Memory Lymphocyte Immuno-Stimulation Assay است، دقت بیشتری نسبت به تست پچ دارد. در این آزمایش ابتدا از شما یک نمونه خون گرفته شده و بعد گلبول‌های سفید جدا می‌شوند. سپس گلبول‌های سفید شما را در معرض تیتانیوم قرار می‌دهند و در یک بازه زمانی مشخیص واکنش آن‌ها با تیتانیوم را بررسی می‌کنند. انجام این تست تا حدود زیادی از بروز واکنش حساسیتی به ایمپلنت دندان جلوگیری می‌کند.
بیشتر بخوانیم: دندانپزشکی زیست سازگار چیست
روش‌های جلوگیری از حساسیت به ایمپلنت
برای جلوگیری از بروز حساسیت به ایمپلنت دندان راهکارهای زیر کمک‌کننده خواهد بود:
قبل از نصب ایمپلنت دندان حتما با دندانپزشک خود در مورد سابقه واکنش‌های آلرژیک خود مشورت کنید.
حتما قبل از کاشت ایمپلنت تست حساسیت به فلزات را انجام دهید. انجام این تست مشخص می‌کند که آیا شما به فلزات حساسیت دارید یا خیر.
در مورد کلینیک دندانپزشکی‌ای که می‌خواهید برای کاشت ایمپلنت به آن مراجعه کنید، به خوبی تحقیق کنید. حتما تحقیق کنید که در آن کلینیک برای کاشت ایمپلنت از متریال و برندهای درجه یک ایمپلنت دندان استفاده می‌شود.
اگر در دندان یا لثه خود عفونت یا پوسیدگی فعال دارید، حتما قبل از نصب ایمپلنت آن را درمان کنید.
اگر مبتلا به بیماری قند خون، فشار خون بالا یا بیماری‌های نقص سیستم خودایمنی هستید حتما این مورد را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
همچنین بعد از نصب ایمپلنت برای کاهش ریسک بروز حساسیت، به توصیه‌های زیر عمل کنید:
به طور منظم مسواک بزنید و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید. مسواک باید برس‌های نرمی داشته باشد که باعث تحریک ایمپلنت نشود. حتما از خمیردندان ضد حساسیت و حاوی فلوراید استفاده کنید.
اگر سابقه آلرژی دارید ممکن است دندانپزشک برایتان آنتی هیستامین تجویز کند. داروها را کامل مصرف کنید و از قطع مصرف خودسرانه آن‌ها بپرهیزید.
به جای مواد غذایی که باعث تحریک ایمپلنت و افزایش ریسک حساسیت به آن می‌شوند، از مواد غذایی بی خطر و سالم در رژیم غذایی خود استفاده کنید.
اگر متوجه بوی بد دهان خود شدید، فورا به دندانپزشکی مراجعه کنید. بوی بد دهان نشانه عفونت دندان بوده و ممکن است در نهایت منجر به حساسیت به ایمپلنت شود.
از دهانشویه آنتی باکتریال و ضد حساسیت هفته‌ای یک بار استفاده کنید. دهانشویه با پاکسازی حفره دهان، باعث کنترل التهاب و کاهش فعالیت مضر باکتری‌ها و در نتیجه کاهش احتمال بروز عفونت در محل کاشت ایمپلنت می‌شود.
به طور منظم هر ۶ ماه برای چکاپ دندان‌هایتان به دندانپزشکی مراجعه کنید.
از مصرف سیگار و مشروبات الکلی بپرهیزید.
مصرف شیرینی‌جات را کاهش دهید.
از غذاهایی که منبع غنی کلسیم و برای دندان‌ها مفید هستند بیشتر استفاده کنید.
شیوه درست مسواک زدن را از دندانپزشک خود بپرسید و از مسواک زدن شدید و محکم بپرهیزید.
بیشتر بخوانیم: بهترین نوع ایمپلنت دندان کدام است؟
سخن پایانی
در این مقاله از مجله دندانپزشکی دکتر هومن پاک نیت در مورد حساسیت به ایمپلنت دندان، نشانه‌ها و روش‌های درمان آن توضیح دادیم. ایمپلنت دندان معمولا از جنس آلیاژ تیتانیوم و زیرکونیوم است و بالاترین میزان سازگاری را با بدن انسان دارد. با این حال در برخی افراد منجر به بروز حساسیت و آلرژی می‌شود. اگر فکر می‌کنید احتمال حساسیت به ایمپلنت دندان در شما بالا است، دلایل و سابقه پزشکی شامل هر گونه حساسیت و آلرژی را به دندانپزشک خود بگویید. شما می‌توانید برای دریافت نوبت مشاوره انجام ایمپلنت دندان در کلینیک دندانپزشکی دکتر هومن پاک نیت از طریق راه‌های ارتباطی موجود در سایت با ما تماس بگیرید.
سوالات متداول
جنس ایمپلنت دندان معمولا تیتانیوم یا ترکیب تیتانیوم با زیرکونیوم است.
بله، شما می‌توانید با انجام تست حساسیت به تیتانیوم پیش از نصب ایمپلنت، ریسک بروز حساسیت به کاشت ایمپلنت دندان را خود ارزیابی کنید.
در افرادی که به کاشت ایمپلنت حساسیت داده‌اند، ایمپلنت باید خارج شده و با روش‌های دیگر جای خالی دندان پر شود.
درد دندان، التهاب لثه، قرمزی لثه، عقب‌رفتگی لثه و شل‌شدن ایمپلنت همگی جزو علائم حساسیت به کاشت ایمپلنت دندان هستند.
